Aankomst een de eerste week.
Door: Liselotte de Geest
Blijf op de hoogte en volg Liselotte
15 April 2019 | Zuid-Afrika, Worcester
Hallo allemaal,
Inmiddels al weer bijna twee weken in Zuid Afrika. Over de reis hier naartoe zou ik al bijna een heel verslag kunnen schrijven. Op verschillende punten kwam ik mensen tegen waar ik, of kon delen van mijn geloof, of samen mee kon optrekken tijdens het wachten.
Op woensdag 3 april kwam ik aan in Kaapstad. Vanuit het vliegtuig (ik zat bij een raam) zag ik dat er opeens een overgang was van ‘normale’ huizen naar krotten. Hetgeen wat er tussen zat, was alleen een smalle weg.
Ik werd opgehaald door mensen van de YWAM base. We hebben veel gepraat en ze vertelde over de huizen die we ook vanuit de auto zagen. Sommige mensen kiezen er voor om in de, voor ons westerse cultuur, krotten te blijven wonen. Dit omdat ze niet beter gewend zijn, of omdat ze hun geld anders besteden, zoals een grote auto, of de nieuwste telefoon. Het voelde heel gek om daar over na te denken.
Eenmaal op de base was het al avond en ontmoette ik meerdere mensen. Te veel om allemaal gelijk te onthouden. Het voelde wel meteen goed. Er hangt een fijne sfeer hier.
En dan begint de school toch echt op vrijdag avond. Wat was dat een mooie start. We werden officieel verwelkomd, hebben een tijd van samenzijn gehad en zijn vervolgens door gegaan om God te gaan aanbidden. We werden uitgedaagd onze verlangens op te schrijven, in alle rust. Ook gebeurde er nog iets anders in een afgeschermd gedeelte van de ruimte. Hier gingen we allemaal om de beurt naartoe. Je ging op de stoel zitten en iemand ging de onderkant van je voet verven, die afdruk zette je op een vel tegen de muur. De studenten deden dit bij elkaar. Eerst ging je de voet van een ander verven en daarna werden jouw voeten geverfd. Daarna werden je voeten gewassen door iemand van de staff (leiders). Terwijl zij dat deden gingen ze ook voor je bidden. Zoals Jezus ook de voeten van zijn leerlingen waste. Hoe nederig van hen. Wauw, wat een mooi begin!
De eerste week kregen we veel informatie over ons heen, maar dat hoort er natuurlijk bij. Een ieder wordt uitgedaagd in zijn/haar creativiteit. Omringd zijn door creatieve mensen. Heerlijk! Het prikkelt mij en dat is zo fijn! En op die manier ook het ontwikkelen en groeien, om het te gaan gebruiken voor God, geweldig! Dat alles en het versterken van mijn relatie met Hem.
Afgelopen week hadden we les over Gods stem verstaan. We werden op een gegeven moment uitgedaagd om op het veld op de base een plekje te zoeken en te luisteren naar Gods stem. Geen straf met deze omgeving. We zitten in een vallei en overal waar je kijkt zie je wel bergen. Aan de ene kant dichterbij dan aan de andere kant. Ik heb al meerdere keren gezegd tegen mensen, ik hoop dat ik aan het eind van de dts er nog niet aan gewend ben, want dan blijf ik er met verwondering naar kijken. Vanaf deze week gaan de gewone lessen en workshops echt beginnen. Al hadden we vorige week al workshops over clown. Niet een clown zoals in een circus, maar een die echt emoties overdraagt. Een creatieve manier van evangeliseren voor kinderen. Ik ben benieuwd wat dat gaat brengen.
Dank voor het mee willen lezen/leven. Tot de volgende keer ;)
Inmiddels al weer bijna twee weken in Zuid Afrika. Over de reis hier naartoe zou ik al bijna een heel verslag kunnen schrijven. Op verschillende punten kwam ik mensen tegen waar ik, of kon delen van mijn geloof, of samen mee kon optrekken tijdens het wachten.
Op woensdag 3 april kwam ik aan in Kaapstad. Vanuit het vliegtuig (ik zat bij een raam) zag ik dat er opeens een overgang was van ‘normale’ huizen naar krotten. Hetgeen wat er tussen zat, was alleen een smalle weg.
Ik werd opgehaald door mensen van de YWAM base. We hebben veel gepraat en ze vertelde over de huizen die we ook vanuit de auto zagen. Sommige mensen kiezen er voor om in de, voor ons westerse cultuur, krotten te blijven wonen. Dit omdat ze niet beter gewend zijn, of omdat ze hun geld anders besteden, zoals een grote auto, of de nieuwste telefoon. Het voelde heel gek om daar over na te denken.
Eenmaal op de base was het al avond en ontmoette ik meerdere mensen. Te veel om allemaal gelijk te onthouden. Het voelde wel meteen goed. Er hangt een fijne sfeer hier.
En dan begint de school toch echt op vrijdag avond. Wat was dat een mooie start. We werden officieel verwelkomd, hebben een tijd van samenzijn gehad en zijn vervolgens door gegaan om God te gaan aanbidden. We werden uitgedaagd onze verlangens op te schrijven, in alle rust. Ook gebeurde er nog iets anders in een afgeschermd gedeelte van de ruimte. Hier gingen we allemaal om de beurt naartoe. Je ging op de stoel zitten en iemand ging de onderkant van je voet verven, die afdruk zette je op een vel tegen de muur. De studenten deden dit bij elkaar. Eerst ging je de voet van een ander verven en daarna werden jouw voeten geverfd. Daarna werden je voeten gewassen door iemand van de staff (leiders). Terwijl zij dat deden gingen ze ook voor je bidden. Zoals Jezus ook de voeten van zijn leerlingen waste. Hoe nederig van hen. Wauw, wat een mooi begin!
De eerste week kregen we veel informatie over ons heen, maar dat hoort er natuurlijk bij. Een ieder wordt uitgedaagd in zijn/haar creativiteit. Omringd zijn door creatieve mensen. Heerlijk! Het prikkelt mij en dat is zo fijn! En op die manier ook het ontwikkelen en groeien, om het te gaan gebruiken voor God, geweldig! Dat alles en het versterken van mijn relatie met Hem.
Afgelopen week hadden we les over Gods stem verstaan. We werden op een gegeven moment uitgedaagd om op het veld op de base een plekje te zoeken en te luisteren naar Gods stem. Geen straf met deze omgeving. We zitten in een vallei en overal waar je kijkt zie je wel bergen. Aan de ene kant dichterbij dan aan de andere kant. Ik heb al meerdere keren gezegd tegen mensen, ik hoop dat ik aan het eind van de dts er nog niet aan gewend ben, want dan blijf ik er met verwondering naar kijken. Vanaf deze week gaan de gewone lessen en workshops echt beginnen. Al hadden we vorige week al workshops over clown. Niet een clown zoals in een circus, maar een die echt emoties overdraagt. Een creatieve manier van evangeliseren voor kinderen. Ik ben benieuwd wat dat gaat brengen.
Dank voor het mee willen lezen/leven. Tot de volgende keer ;)
-
15 April 2019 - 18:09
Marieke :
Tof verhaal Liselot! Gaaf dat je je zo welkom voelt en mooie dingen mee maakt. ben benieuwd naar de rest van je verhalen :)
Liefs Marieke (& Nando) -
16 April 2019 - 05:11
Esther De Groot:
Hoi Liselotte! Leuk om je verhaal te lezen! Enjoy your time there! x -
16 April 2019 - 06:37
René En Heleen:
Lieve Liselotte,
Wat heerlijk om je verhalen te horen! Mooi hoe de leiding meteen zo'n teken van liefde gaf, ontroerde mij erg. Ik was gelijk positief jaloers toen je over de clownlessen vertelde, je kent me, he?
veel liefs van ons! Heleen -
16 April 2019 - 07:22
Arnold:
Hey Liselotte, wat tof om te lezen. Leuk ook van de clownslessen, dat werkt echt inderdaad :)
Geniet van je tijd daar in Zuid-Afrika! Geniet van je momenten met God en anderen. Ben benieuwd naar de rest van je verhalen ;)
Groetjes Arnold -
16 April 2019 - 17:30
Rian:
Wat een mooi begin van je tijd daar! Ben benieuwd wat God nog meer voor je in petto heeft
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
